Project Ara: doe-het-zelven van je mobiele telefoon

Project Ara

In oktober 2013 is een YouTube filmpje genaamd PhoneBloks in de ronde gegaan. Het filmpje laat het concept zien van een geheel modificeerbare telefoon. Waarbij onderdelen die niet goed werken makkelijk door de consument zelf vervangen kunnen worden, omdat het gebrek vaak ligt aan een klein onderdeel van het toestel, hierdoor is het niet langer nodig direct het toestel in zijn geheel om te wisselen voor een nieuwe. Hierdoor zou het toestel langer meegaan en een ‘phone worth keeping’ worden. Het bijzondere aan dit toestel is dat je hem uiteindelijk dus ook geheel zelf kan samenstellen.

In een paar maanden heeft een van de teams van Google het idee van phonebloks dichter bij de realiteit kunnen brengen. Door het ontwerpen van een visie voor een modulaire telefoon dat samengesteld kan worden en ook nog goed zal werken. Het concept is door Google samengesteld in een document van tachtig pagina’s. Het idee wil dat een consument een Gray Phone kan aanschaffen, wat de basis vormt voor het gehele toestel, je zou het kunnen zien als een omhulsel van een Ikea kast, waar je zelf kunt kiezen op welke plekken je de plankjes, laatjes en andere prularia kwijt wilt. Het concept wordt aan de derde partijen, die geintereseerd zijn in het project Ara, gegeven om hen te interesseren onderdelen voor de Gray Phone te ontwikkelen. De onderdelen zullen bestaan uit bijvoorbeeld een batterij, camera of processor.

“Google zal de Ara al in januari 2015 op de markt brengen. De Gray Phone zal ongeveer 50 dollar gaan kosten.”

De basis van de Ara telefoon bestaat uit een ‘endo-skalet’, de Gray Phone. Dit vormt de basis van het toestel, the motherboard. Nadat je dit endo-skalet hebt aangeschaft, kan je er nog niks mee, er zit nog geen scherm op, geen processor en geen batterij in. Je hebt dus letterlijk alleen een frame. Het is dus het idee dat je deze onderdelen apart aanschaft. Om deze onderdelen vervolgens aan de ‘endo’ toe te voegen en op deze manier je eigen telefoon samen te stellen. De onderdelen kun je verwisselen door een druk op de knop, naar de behoefte die op dat moment van toepassing is.

Google zal de Ara al in januari 2015 op de markt brengen. De Gray Phone zal ongeveer 50 dollar gaan kosten. De bedoeling is dan alle onderdelen los aan te schaffen zijn via de Google Play Store die je vervolgens zelf zou kunnen uitdraaien met een 3D-printer. Dat is in ieder geval het idee.

The Gräy Phone

Het idee dat iedereen alles zelf moet kunnen kiezen doet een beetje denken aan, waar ik al eerder naar refereerde, het Ikea-concept. Waarin uiteindelijk iedereen dezelfde soort kast in huis heeft staan. De een met net een ander kleurtje of het mandje in een ander vakje gezet van de welbekende Billy kast.  Het zelf samenstellen van producten beoogd het idee van keuze-vrijheid en personalisatie. Wat in deze tijd vrij hip is. Maar in hoeverre is dit werkelijkheid?

Om te beginnen met het eerste punt, dat bijna niemand nog in het bezit is van een 3D printer en dat het dus voor het grootste deel van de consumenten onmogelijk is om iets met deze Gray Phone te kunnen. Google denkt dat dit over een aantal jaar anders zal zijn. En dat de manier waarop telefoons gemaakt en verkocht zullen worden radicaal gaat veranderen. Het is zelf zo dat Google stelt dat mensen dan niet meer een compleet nieuwe telefoon gaan kopen om de beste hardware te hebben, maar dat men ‘gewoon’ even een nieuwe processor koopt of een ander nieuw onderdeel koopt, uitdraait en aan de telefoon monteert.

“Alsof we al niet genoeg keuzes zelf moeten maken, moet ik me nu druk gaan maken met welke snelheid mijn processor werkt?”

Stel inderdaad dat over een aantal jaar iedereen een 3D printer in huis heeft staan en dus een keus kan maken over alle onderdelen in je telefoon. Natuurlijk is het dan geweldig dat je kunt kiezen uit een snellere processor of een camera. Daarentegen is de keuzemogelijkheid beperkt. Het toestel, als we uitgaan van het filmpje, heeft (maar) acht vakjes om onderdelen in te stoppen. Natuurlijk heb je de mogelijkheid om dan te kiezen tussen meer geheugen en/of een sterkere batterij en voor de mensen die daar een zelf een bewuste keus in willen maken is dit fantastisch. Maar hoeveel mensen geven hier werkelijk om?

Grotendeels van de mensen weet niet eens welke processor zij in hun telefoon hebben en als ik voor mezelf spreek, wil ik daar niet eens over na hoeven denken. Alsof we al niet genoeg keuzes zelf moeten maken, moet ik me nu druk gaan maken met welke snelheid mijn processor werkt? Het fijne aan een nieuwe telefoon halen vind ik juist dat al deze onderdelen vanzelf steeds beter worden, dat je gewoon een kant-en-klaar apparaat koopt, waar je ook zo af en toe op kan zeuren totdat het tijd is voor een nieuwe.

Tags:

Reacties